Ας δούμε την ιστορία ενός μεσήλικα άνδρα με VF ανακοπή μετά από πρόσθιο έμφραγμα και αορτοστεφανιαία παράκαμψη.
To 2004, η αριστερή κοιλία είχε πολύ επηρεασμένη συστολική λειτουργία [LVEF <20%], και η λειτουργική του κατάσταση ήταν ελαφρά επηρεασμένη. Μαζί με την εμφύτευση ICD, επιχειρήθηκε βηματοδότηση της αριστερής κοιλίας.
Στη (μη-αποφρακτική) φλεβογραφία του στεφανιαίου κόλπου βρέθηκε ένας επιχείλιος κλάδος με πολύ ευνοϊκή ανατομία.
Παρά τις προσπάθειες, δεν ήταν δυνατή η διασωλήνωση του κλάδου ώστε να επιτευχθεί βηματοδότηση της αριστερής κοιλίας ― που, γι’ αυτό, εγκαταλείφθηκε.
Ο ασθενής πήγε καλά για αρκετά χρόνια, και το (απλό, διεστιακό) σύστημα ανέταξε σποραδικά επεισόδια αυθόρμητης VF.
Προοδευτικά, όμως, επιδεινώθηκε η λειτουργική του κατάσταση, έως ότου εκδηλώθηκε κλινική καρδιακή ανεπάρκεια [ΝΥΗΑ ΙΙΙ], με ευρήματα χαμηλής παροχής – λ.χ. αύξηση των BUN/Cr. Ο υποκείμενος ρυθμός, χωρίς βηματοδότηση, ήταν φλεβοκομβικός με έντονη βραδυκαρδία και διαταραχή της ενδοκοιλιακής αγωγής –
Ήταν, πλέον, σαφές πως άξιζε να επιχειρηθεί πάλι η διαφλέβια βηματοδότηση της αριστερής κοιλίας, αυτή τη φορά με τα (σαφώς καλύτερα) υλικά και τεχνικές που είναι διαθέσιμες στις μέρες μας.
(συνεχίζεται…)
Τμήμα Αρρυθμιών 