Πεντάλεπτη παρουσίαση, με έμφαση στις ILVVT
(και σε pdf)
Επεμβατική ηλεκτροφυσιολογία και βηματοδότηση στο Νοσοκομείο Mediterraneo
Αν και οι συσκευές διαχείρισης ρυθμού (βηματοδότες και απινιδωτές) έχουν μικρύνει πολύ τα τελευταία χρόνια, υπάρχει ακόμα θέση για τις υπομυϊκές εμφυτεύσεις, λόγου χάρη στους καχεκτικούς ηλικιωμένους ασθενείς.
Μάλιστα, σε παιδιά καθώς και νέες γυναίκες, η τεχνική της υπομυϊκής εμφύτευσης με πλάγια προσπέλαση έχει ξεχωριστή αξία. Τότε είναι απαραίτητο ένα αποτέλεσμα που δεν επηρεάζει την εικόνα του σώματος – με προφανή ψυχολογικά, αλλά και κλινικά ωφέλη. Πρόκειται, άλλωστε, για νέα άτομα που, εφόσον εξαλείψουμε τον αρρυθμικό κίνδυνο έχουν κατά κανόνα φυσιολογική επιβίωση.
Στα παιδιά, επιπλέον, είναι μάλλον ο καλύτερος τρόπος προστασίας της συσκευής από μηχανικές κακώσεις:
Αντίθετα, λοιπόν, από τη συνήθη υποδόρια θήκη της συσκευής, σχηματίζεται ένα υπομυϊκός θύλακος:
Αν και απαιτείται αρκετή περισσότερη δουλειά (περίπου 1/2 ώρα), το αποτέλεσμα συνήθως είναι πολύ ικανοποιητικό. Το μόνο μειονέκτημα, από τη σκοπιά του ασθενούς, είναι ότι μερικές φορές ο πόνος της πρώτης εβδομάδας είναι εντονότερος.
Παραπομπές
Όχι σπάνια, βρίσκουμε αξιόλογες διαταραχές των ηλεκτρολυτών σε ασθενείς με καρδιακή ανακοπή, οπότε προκύπτει το ερώτημα αν ευθύνονται για τις αρρυθμίες. Μάλιστα, η μέτρηση του κάλιου είναι συνήθως διαθέσιμη γρήγορα, ακόμα και στη διάρκεια των χειρισμών ανάνηψης.
Σε γενικές γραμμές, είναι καλά τεκμηριωμένο πως κάθε ηλεκτρολυτική είτε μεταβολική διαταραχή επηρεάζει δυσμενώς το ηλεκτροφυσιολογικό περιβάλλον, οπότε είναι δυνητικά αρρυθμιογόνος. Αυτό κατά κανόνα ισχύει για πολύμορφες αρρυθμίες (torsades de pointes και κοιλιακή μαρμαρυγή), ιδίως σε περιστάσεις οξείας ισχαιμίας ή τοξικότητας από φάρμακα. Συνέχεια ανάγνωσης «Η υποκαλιαιμία σε ασθενείς με κοιλιακή ταχυκαρδία»
Μια 32χρονη (ελαφρά παχύσαρκη) γυναίκα παρουσιάσθηκε με συγκοπή. Το ΗΚΓ είναι έντονα παθολογικό, και εγείρει την υποψία ARVD.
Στο Holter βρέθηκαν συχνές VPD, χωρίς NSVT, και παραπέμφθηκε για ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο.
Μια μέρα πριν τον καθετηριασμό, αποφασίζει να ανέβει στην Ακρόπολη, όπου δυσκολεύεται πολύ (ΝΥΗΑ ΙΙΙ δύσπνοια) και – με βάση την περιγραφή της – μάλλον εκδηλώνει περιφερική κυάνωση.
Στη μαγνητική τομογραφία, βρέθηκε μεγάλη διάταση και υποκινησία της RV:
Συνέχεια ανάγνωσης «Νέα γυναίκα με συγκοπή και διαταμένη δεξιά κοιλία»